تعاريف برنامه هاي آموزش مداوم 
الف–افزايش سطح آگاهي هاي علمي، دانش فني و مهارت هاي حرفه اي مشمولان قانون
ب–به هنگام كردن دانش پزشكي مشمولان قانون به منظور آشنايي با تازه هاي علمي و عملي حرفه ي مربوط و انطباق آنها با نيازهاي جامعه.
ج–آشنا كردن جامعه پزشكي با سياست ها، جهت گيري ها و اولويت هاي بهداشتي–درماني كشور و جلب مشاركت آنها
د–تقويت و تحكيم آموخته هاي درست قبلي
ه–آشنايي جامعه پزشكي با استانداردهاي كارآمد و مطلوب خدمات پزشكي و حرفه هاي وابسته
هدف ها و اصول بازآموزي
هدف از اجراي بازآموزي و نوآموزي جامعه پزشكي كشور اين است كه در ميان صاحبان تخصص هاي مختلف تحت پوشش قانون :
الف–سطح آگاهي هاي علمي، فني و عملي افزايش يابد.
ب–آموخته هاي صحيح قبلي تقويت و تحكيم شود.
ج–سطح مهارت هاي حرفه اي در ارتباط با وظايف مختلف ارتقا يابد.
د–آگاهي نسبت به تازه هاي علمي و تخصصي در هر رشته افزايش يابد.
ه–ميزان مشاركت و ارتباط اعضائ جامعه پزشكي با سازمان ها و گروه هاي علمي افزايش يابد.
و–سطح شناخت نسبت به فعاليت ها و سازمان هاي علمي علوم پزشكي، نظام عرضه ي خدمات بهداشتي–درماني كشور، و به طور كلي احساس پيوند با جامعه پزشكي در تماميت آن افزايش يابد.
ز–تمايل به بازآموزي و در نهايت خودآموزي بيشتر شود.
با توجه به هدف قانون، اصـول كلي حاكم بر برنامه ي بازآموزي و نوآموزي جامعه پزشكي كشور را به شرح زير مي توان خلاصه كرد:
الف–متناسب بودن برنامه ها با موقعيت و شرايط اجتماعي گروه پزشكي
ب–قابليت انعطاف برنامه ها با شرايط حرفه اي شاغلين
ج–تقليل تشريفات اجرائي و اداري
د–آزادي بيشتر افراد در انتخاب محل و زمان آموزش
ه–استمرار بخشيدن به بازآموزي و توزيع دفعات آن در طول اين مدت
و–درنظر گرفتن ويژگي هاي گروه هاي مختلف تحت پوشش و تنوع آنها